Tegen alles in…Het geweldige verhaal van Paralympisch medalist Jessica Long

De Amerikaanse zwemster Jessica Long weigert zich tegen te laten houden door haar aandoening en heeft haar dertiende medaille in de Paralympische Spelen van Rio behaald.

Ze begon haar leven in een Russisch weeshuis nadat ze geboren was met een zeldzame genetische aandoening die ervoor zorgde dat haar beide benen op jonge leeftijd geamputeerd moesten worden. Ondanks de tegenslag in haar vroege leven,heeft Paralympische zwemster voor het VS team, Jessica Long, de wereld versteld doen staan met haar uitzonderlijke sport vaardigheden.

Wij vertellen haar inspirerende verhaal.

Verandering van de plannen

Vanaf vier jaar was Jessica een gretige gymnaste en had ze geen enkele moeite met salto’s en radslagen zonder haar prothese. Toen ze tien was werd haar echter gezegd dat ze haar prothese moest gaan gebruiken als ze turnde omdat ze anders onomkeerbare schade aan haar knieën zou aanrichten. Met tegenzin wendde Jessica zicht toen tot een andere sport, en concentreerde zich op haar liefde voor zwemmen.

Jessica won slechts twee jaar nadat ze met competitie begon drie gouden medailles op de Paralympische spelen in Athene in 2004 waarbij ze het wereldrecord met een tiende van een seconde verbrak. Ze was toen pas 12 jaar oud en daarmee het jongste lid van het VS Paralympische team.

‘Als ik in het zwembad ben, mis ik mijn benen eigenlijk nooit,’ Vertelt Jessica. ‘Ieder probleem, iedere gedachte die door me heengaat, alles verdwijnt gewoon en dan ben ik alleen in het water.’

Deze waanzinnige prestatie is alleen nog maar meer uitgebreid met 14 wereldrecords, vier gouden medailles in Brazilië, vijf in Londen en nog een in Rio.

Terug naar Huis

Na de spelen in Londen in 2012 werd ze herenigd met haar biologische ouders, die opgespoord waren door een journalist. Natalia en Oleg Valtyshev hadden er geen idee van dat hun dochter een wereldkampioen was.

De verslaggeving van de emotionele terugkeer naar Rusland is te zien in de NBC film Long Way Home: The Jessica Long Story uit 2014.

Emotionele thuiskeer

De dokters vertelden hen dat het onmogelijk zou zijn om voor een ‘kreupel’ kind te zorgen en dus gaven Natalia en Oleg, Jessica, die ze Tanya genoemd hadden, aan een weeshuis.

‘Mijn kleine meisje is prematuur geboren.’ Vertelde Natalia tegen de Siberische Times. ‘Er werd me verteld dat ze de rest van haar leven invalide zou zijn en niet zou kunnen lopen.’ Het stel wilde hun baby niet weggeven, maar dokters en de moeder van Oleg overtuigden hen om dat wél te doen.

‘Natuurlijk wilde ik haar niet in het ziekenhuis achterlaten, maar door de omstandigheden moesten we dit wel doen. Diep vanbinnen wilde ik niet liever doen dan haar mee naar huis nemen en ik dacht dat ik later voor haar terug zou komen.’

Met dertien maanden werd Jessica uit het weeshuis in Bratsk geadopteerd door de Amerikaanse Beth en Steve Long en groeide ze op in Baltimore in Maryland. Ze zijn met zes kinderen thuis en haar broer Joshua is uit hetzelfde weeshuis geadopteerd als Jessica.

‘We wilden adopteren en toen we een foto van Jessica zagen waren we op slag verliefd,’ vertelt Jessica’s adoptiemoeder Beth. ‘Na Rusland vertelde Steve me over Josh en we hielden ook van hem en dus kwamen hij en Jessica in onze familie.’

Jessica’s biologische ouders, die pas zestien waren toen ze verkering kregen, zijn nog steeds samen en hebben samen nog drie kinderen gekregen. Een jaar nadat Jessica geboren werd, beviel Natalia van nog een meisje, Nastya, die werd geboren met cerebrale parese, en later nog een tweeling.

In december van 2013 reisde Jessica af naar het dorp Tem in de regio Irkutsk in Siberë om haar biologische ouders te ontmoeten. Ze beschreef de reis als een van die ‘leven veranderende momenten.’

Met het oog op Rio

Jessica heeft inmiddels een nieuwe gouden medaille gewonnen op de Olympische Spelen in Rio. Ze trainde samen met Olympische en Paralympische atleten met Bob Bowman, de coach van Michael Phelps.

‘Trainen met Olympianen dwingt me de lat nog hoger te leggen,’ vertelde tweemaal VS Paralympische Sportvrouw van het Jaar.

‘’S ochtends opstaan en de hele tijd hetzelfde maar weer moeten doen, valt me zwaar. Het moeilijkste is in het zwembad springen… maar zodra ik in het water ben, en dus in mijn element, is er gaan enkele plek waar ik liever zou zijn.’

Iets terugdoen

Ze is dankbaar voor de kansen die ze heeft gekregen en Jessica zal nooit vergeten waar ze is begonnen en steunt een weeshuis in Indië.

‘Als iemand die geadopteerd is, weet ik hoe belangrijk het is om mensen in andere landen te steunen en ik ben me bewust van het feit dat we het erg goed hebben hier in de Verenigde Staten. Ik doe veel voor de Make a Wish foundation en ik promoot een actieve en gezonde levensstijl.