Dit duurzame label biedt nieuwe kansen

Bridge & Tunnel is een modemerk uit Hamburg dat oude jeans recyclet en werk biedt aan vrouwen die lastig aan werk komen.

Bridge&Tunnel

Er kunnen veel verschillende redenen bestaan waarom mensen niet aan werk komen; ze beheersen de taal van het land waarin ze zijn niet goed genoeg of hebben niet de juiste diploma’s. Het wordt steeds lastiger om aan werk te komen en werkervaring op te doen. Bridge&Tunnel in Hamburg zorgt ervoor dat juist deze groep mensen aan het werk kunnen. Niet alleen biedt dit modemerk werkgelegenheid, ze doen ook nog eens alles duurzaam.

Duurzaam&Sociaal

Oprichtster en eigenaresse Constanze wilde een initiatief opzetten dat zowel duurzaam als sociaal was. Ze besloot producten te maken van gerecyclede spijkerbroeken, gemaakt door vrouwen die om verschillende redenen niet aan een baan kunnen komen.

Jaarlijks worden er ontzettend veel grondstoffen verbruikt bij het maken van spijkerbroeken. Ze zijn gemaakt van katoen, wat ongelofelijk schadelijk is on het productieproces, er is erg veel water voor nodig om één spijkerbroek te maken en er wordt met heel veel pesticiden gewerkt. Daarnaast worden er bij grote bedrijven vaak te veel spijkerbroeken gemaakt: hoeveel energie en grondstoffen het ook kost om een broek te maken, ze blijven vervolgens vaak liggen of worden gewoonweg weggegooid: 15% belandt bij het vuilnis.

Bridge&Tunnel krijgt veel spijkerbroeken binnen, waarvan een groot deel slechts een aantal keer gedragen is. Bij het modemerk krijgen de broeken een tweede leven zodat er niet nog meer geproduceerd en verbruikt hoeft te worden. Steeds meer productiebedrijven weten hen ook te vinden, waarvan ze het bovengenoemde overschot aan spijkerbroeken krijgen dat anders bij het vuilnis was belandt.

Persoonlijke producten

Bij Bridge&Tunnel werken vrouwen die lastig aan werk kunnen komen. Maar het bedrijf zorgt voor zoveel meer dan een arbeidsplek. Het werk vormt voor de medewerkers een tweede thuis, waar ze graag komen en het naar hun zin hebben.

‘We zijn een soort familie geworden. Als ik ziek ben, dan mis ik het hier. Ja, het bevalt me zeer.’ – Mizgin, medewerker.

Het persoonlijke aspect speelt door in de producten zelf. In het label waarop staat hoe heet je het product kan wassen, staat tevens een lijntje waarop de medewerkster die de laatste naad gestikt heeft haar naam zet. Zo wil het bedrijf de nadruk leggen op het feit dat de producten niet door machines worden gemaakt, maar dat het echt mensen zijn die er werk in hebben gestoken.

Alsmaar beter

Van de productiecheffin leren de werknemers hoe ze de stof tot mooie producten om moeten zetten. Ze zijn echter nooit klaar met leren; eens in de zoveel tijd worden er korte trainingssessies gegeven omdat ze de naaisters alsmaar beter willen maken. 

De naaisters zijn op verschillende manieren bij het bedrijf uitgekomen. Zo werden de beste naaisters geselecteerd van een islamitische naai-club. Zij kregen vervolgens binnen het bedrijf nog een cursus zodat de producten allemaal op hoog niveau geproduceerd kunnen worden. De oprichtster noemt dit als een van de uitdagingen van een sociale onderneming; ‘Je wil mensen alle kansen bieden, maar het werkt alleen als je ook producten maakt van dusdanige kwaliteit dat er ook een prijs aan vast kan hangen. Gelukkig hebben wij veel geluk met onze getalenteerde medewerkers.’

Bron: Femtastics.com